dinsdag, februari 01, 2005
Ouderwets Steekspel
Vanavond was het weer zover. Een echt steekspel onder ridders. Niet zo maar ridders, neen ridders van de Orde der Groten, een orde erkend door menig andere ordes als groots.
Ikzelf had ervoor gekozen om mijn paard - een Arabische volbloed gewonnen in een vorig steekspel - te bestijgen met de lans die onze familie groot had gemaakt. Deze lans, voorzien van een diamanten ring aan de punt, werd gedragen door al mijn voorvaderen.
Mijn tegenstander bleek een vroegere pupil van mij te zijn. Een leerlinge die haar ervaring op dergelijk korte termijn opgebouwd had, dat menig ridder terugdeinsde wanneer hij werd uitgedaagd. Een leerling van wie ikzelf reeds vaak van verloren had. Een leerlinge die op enkele jaren tijd hoger stond dan mezelf in de Orde der Groten.
De wedstrijd begon, het publiek juichte ons toe, maar we konden de belofte niet waarmaken. Dit zou geen spectakel worden, toch zeker niet het spectakel waar menig toeschouwer een goudstuk voor had neergeteld om erbij te kunnen zijn.
Het steekspel eindigde in een draw, een 6-6 gelijk... Geen winnaar, geen verliezer... Het publiek had anders verwacht, maar wij - de twee ridders op het terrein - vonden het een mooie uitslag, een terechte uitslag. Zeker terecht gezien het kwalitatief veel mindere steekspel...
Soms kan een gelijkspel in het poolen toch nog een mooi verhaal worden!
Wodan
Ikzelf had ervoor gekozen om mijn paard - een Arabische volbloed gewonnen in een vorig steekspel - te bestijgen met de lans die onze familie groot had gemaakt. Deze lans, voorzien van een diamanten ring aan de punt, werd gedragen door al mijn voorvaderen.
Mijn tegenstander bleek een vroegere pupil van mij te zijn. Een leerlinge die haar ervaring op dergelijk korte termijn opgebouwd had, dat menig ridder terugdeinsde wanneer hij werd uitgedaagd. Een leerling van wie ikzelf reeds vaak van verloren had. Een leerlinge die op enkele jaren tijd hoger stond dan mezelf in de Orde der Groten.
De wedstrijd begon, het publiek juichte ons toe, maar we konden de belofte niet waarmaken. Dit zou geen spectakel worden, toch zeker niet het spectakel waar menig toeschouwer een goudstuk voor had neergeteld om erbij te kunnen zijn.
Het steekspel eindigde in een draw, een 6-6 gelijk... Geen winnaar, geen verliezer... Het publiek had anders verwacht, maar wij - de twee ridders op het terrein - vonden het een mooie uitslag, een terechte uitslag. Zeker terecht gezien het kwalitatief veel mindere steekspel...
Soms kan een gelijkspel in het poolen toch nog een mooi verhaal worden!
Wodan
# posted by Wodan @ 10:45 p.m. 
